ความต้องการพิเศษของเด็กที่มีปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์

1.       ความต้องการความปลอดภัยและมั่นคง

1.1  ความมั่นคงในครอบครัว   คือ  ต้องการมีพ่อแม่ที่ให้ความรัก  และเข้าใจตนและครอบครัว

        ที่ไม่มีความแตกแยกกัน

1.       ความปลอดภัยในสถานที่ที่เด็กต้องไปเกี่ยวข้องและคุ้นเคย  ดังนั้นโรงเรียนที่สอนเด็ก     เหล่านี้ ต้องทำให้เด็กเกิดความอบอุ่นใจ และมั่นใจว่าเด็กมีความปลอดภัยขณะที่จะมาเรียนหรืออยู่ในโรงเรียน

2.       ต้องการความมั่นคงและปลอดภัย ขณะที่อยู่กับครูและเพื่อน ๆ

3.       ต้องการความมั่นคงในกิจวัตรประจำวัน เช่น ต้องการทำอะไรด้วยตนเองได้

2.       ต้องการได้รับความรักและเป็นผู้ให้ความรัก    เด็กที่มีปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์มีความคำนึงถึงความรักมากกว่าปกติ  เพราะเด็กจะถามครูอยู่ทุก ๆ วัน  ว่ารักเขาไหม และจะไม่ยอม ถ้าครูบอกว่าไม่รัก  เป็นต้น  ถ้าเด็กรักครูหรือเพื่อคนใด จะพยายามหาสิ่งของต่าง ๆ มาให้ เพื่อให้ครูและเพื่อนรักตนด้วย  นอกจากนี้ยังต้องการความสนในเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเด็กที่มีปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ที่พ่อแม่ทอดทิ้ง  จะมีความต้องการความรักจากครูและเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกเป็นทวีคูณ

3.       ต้องการเป็นที่ยอมรับในกลุ่มเพื่อนฝูง  ต้องการให้เพื่อนยอมรับเป็นสมาชิกของกลุ่ม  ถ้าเพื่อน ๆ ไม่ยอมรับเข้ากลุ่ม เด็กจะเสียใจมาก เด็กที่มีปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ส่วนมากจะไม่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนฝูง ทั้งนี้ เพราะพูดกับเพื่อน ๆ ที่เป็นเด็กปกติไม่รู้เรื่อง คำพูดก้าวร้าว             บุคลิกภาพผิดปกติ  ขาดวุฒิภาวะ  นอกจากนี้มักจะมีพฤติกรรมต่าง ๆ ที่แสดงออกในทางที่ไม่ดีให้เป็นที่ยอมรับของเพื่อน กล่าวคือ มีความกล้าที่จะไปตีรันฟันแทงคนอื่น มีความกล้าที่จะหยิบฉวยของคนอื่น ๆ เป็นต้น ทั้งนี้เพื่อเพียงแต่ให้เพื่อน ๆ ยอมรับเข้ากลุ่มเท่านั้น

4.       ต้องการได้รับความยกย่องนับถือว่าเป็นคนมีความสามารถ เรื่องนี้เป็นการยากมากสำหรับเด็กที่มีปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ แต่เพื่อสนองความต้องการพิเศษที่จำเป็นต้องยกย่องชมเชยเด็ก เมื่อสามารถทำบางสิ่งบางอย่างสำเร็จ แม้จะเห็นว่าเป็นสิ่งง่าย ๆ ครูต้องชมเด็กทุกครั้งที่เด็กสามารถตอบคำถาม แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม ครูจะต้องพูดติดปากเสมอว่า  เก่ง ดี ดีมาก วาดรูปได้สวย ทำถูกต้องแล้ว น่ารัก  ขยัน เป็นต้น หากครูไม่เข้าใจ แต่กลับใช้ถ้อยคำที่ทำให้เด็กท้อถอย เด็กเหล่านี้จะไปแสดงออกในทางที่ไม่ดีนอกโรงเรียน เช่น  ไปขโมยของผู้อื่น  ทั้งนี้เพื่อ ทดแทนแต่เพียงคำพูดชมเชยของเพื่อ ๆ ที่ไม่ดีเท่านั้น

5.       ต้องการความเป็นอิสระ  และต้องการเป็นผู้รับผิดชอบในงานต่าง ๆ บ้าง ทั้งนี้เพราะบุคคลที่มี  ปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ต้องคอยอาศัยคนอื่นๆ อยู่ตลอดเวลาไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง ดังนั้น หากเด็กเหล่านี้ต้องการความเป็นอิสระบ้างครูควรจัดให้โดยครูเป็นผู้ให้ คำแนะนำไม่ใช่คอยควบคุม เพื่อให้เด็กได้ทำอะไรได้ด้วยตนเอง และฝึกให้มีความรับผิดชอบงานที่ได้รับมอบหมายอีกด้วย

6.       ต้องการประสบการณ์แปลก ๆ ใหม่ ๆ และกิจกรรมใหม่ ๆ บ้าง  สิ่งเหล่านี้เด็กปกติสามารถคิดค้นและสร้างสรรค์ได้ แต่เด็กที่มีปัญหาทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ไม่สามารถทำได้  ดังนั้นครูที่สอนต้องพยายามจัดกิจกรรมการเรียนการสอนให้เด็กเหล่านี้ได้มีประสบการณ์แปลก ๆ ใหม่ ๆ เพื่อเป็นการฝึกหัดให้เด็กคิดบ้าง

4)  สาเหตุของพฤติกรรมที่เป็นปัญหา

                1. พันธุกรรม  บทบาทของพันธุกรรมที่มีต่อพฤติกรรมจะเห็นได้ชัดในเรื่องพัฒนาการทางร่างกาย เด็กที่มีร่างเล็กและไม่แข็งแรงอันเนื่องมาจากบิดาหรือมารดาที่มีรูปร่างเตี้ยมักจะเป็นคนเก็บตัว และไม่ชอบร่วมในกิจกรรมที่ต้องใช้แรงกาย ยังไม่มีหลักฐานการวิจัยที่พอจะยืนยันได้ว่า การเกเร ความเป็นอันธพาล หรือลักษณะทางพฤติกรรมอันไม่พึงปรารถนาอื่นๆเป็นลักษณะที่ถ่ายทอดโดยทางกรรมพันธุ์แต่                              นักวิทยาศาสตร์ยืนยันว่าลักษณะบางประการ เช่น ระดับสติปัญญาและอารมณ์สามารถถ่ายทอดได้โดยทางกรรมพันธุ์

                2. สารเคมีในร่างกาย  ความไม่สมดุลของสารเคมีในร่างกายมีอิทธิพลต่อการพัฒนาบุคลิกภาพและ

พฤติกรรมบางอย่าง เด็กบางคนมีพฤติกรรมไปในทางก้าวร้าวน่ากลัว หรือมีพฤติกรรมไปในทางด้านโหดร้ายทารุณ อาจจะเนื่องมาจากสมองพิการหรือระบบประสาทได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงหลังจากได้รับอุบัติเหตุ ความพิการทางสมอง ความไม่สมดุลของสารเคมีในร่างกาย จะทให้เกิดความผิดปกติในด้านความคิด การรับรู้ และด้านอารมณ์ ความสามารถในการเรียนรู้ ความสัมพันธ์กับบุคคลอื่น และ       บุคลิกภาพของเด็ก

                3. สภาพทางครอบครัว  ครอบครัวมีบทบาทสำคัญต่อพฤติกรรมของเด็กมาก เด็กที่มาจากครอบครัวยากจน อาจขโมยของคนอื่น เด็กที่มาจากครอบครัวที่บิดามารดาหย่าร้างหรือแยกกันอยู่ อาจจะขาดความอบอุ่น มีผลต่ออารมณ์และทำให้ผลการเรียนต่ำ การอบรมเลี้ยงดูก็มีความสำคัญต่อพฤติกรรมของเด็กมาก เด็กที่มาจากครอบครัวที่บิดามารดาตามใจ อาจทำอะไรไม่เป็นต้องพึ่งผู้อื่นเสมอ เด็กที่มาจากครอบครัวที่บิดามารดาอารมณ์ร้าย อาจมีพฤติกรรมไปในทำนองเดียวกัน นอกจากนี้ยังมีปัญหาอื่นอีก เช่น การทะเลาะวิวาทกันของบิดามารดา การแข่งขันชิงดีชิงเด่นกันระหว่างพี่น้อง การรักลูกไม่เท่ากัน บิดามารดาขาดการดูแลเอาใจใส่ลูก เป็นต้น

                4. สภาพทางสังคมและสิ่งแวดล้อม  สภาพทางสังคมและสิ่งแวดล้อมเป็นองค์ประกอบที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของเด็กมาก เป็นที่น่าสังเกตว่า เด็กที่เติบโตสังคมชนบทสร้างปัญหาแก่สังคมน้อยกว่าเด็กที่เติบโตในสังคมเมือง อาจเป็นเพราะไม่มีสิ่งยั่วยุให้เด็กเสียคนได้ง่าย ประกอบกับประชาชนมีอัธยาศัยไมตรีต่อกัน เมื่อมีเด็กปะพฤติผิดก็ช่วยว่ากล่าวตักเตือน ตรงข้ามกับสังคมเมืองใหญ่ที่มีสิ่งยั่วยุมาก การดำรงชีพต้องอาศัยเงินเป็นสำคัญ ทุกคนก็ดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด ทำให้ประพฤติผิดได้ง่าย ปัจจุบันชาวชนบทจำนวนมากอพยพเข้ามาเรียนและทำงานในเมือง อาจปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมใหม่ไม่ได้ทำให้เกิดปัญหาตามมา เด็กที่อาศัยในสภาพแวดล้อมไม่ดี เช่น ชุมชนแออัด เพื่อนบ้านเกเร ค้าของผิดกฎหมาย อาจถูกชักจูงให้ทำผิดได้ง่าย

                5. ความต้องการของบุคคล   ความต้องการของบุคคลมีผลต่อพฤติกรรมของบุคคลนั้น ความต้องการ

พื้นฐานของมนุษย์มี 4 อย่าง คือ ต้องการอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค แต่นักจิตวิทยาสมัยใหม่ได้ผนวกเอาความต้องการทางเพศเป็นอย่างที่ 5  ความต้องการของมนุษย์แต่ละคนมีไม่เท่ากัน เมื่อมีความต้องการก็พยายามทุกวิถีทางที่จะให้ได้มาซึ่งสิ่งนั้น บางคนที่ไม่สามารถสนองความต้องการของตนได้ถูกต้องก็อาจหาทางออกไปในทางที่ผิดได้ นอกจากความต้องการพื้นฐานดังกล่าว มนุษย์เรายังต้องการสิ่งอื่นอีก เช่น ต้องการความรัก การยอมรับในสังคม เด็กที่ไม่ได้รับการยอมรับจากครูหรือเพื่อน อาจจะแสดงออกเพื่อให้เป็นจุดเด่นและได้รับความสนใจ บางครั้งอาจมีพฤติกรรมไปในทางขัดกับสังคม เช่น ไม่มีปมเด่นทางการเรียน อาจหาเรื่องทะเลาะวิวาท ก้าวร้าว ส่งเสียงดังเพื่อให้คนอื่นสนใจตน ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากความต้องการของแต่ละบุคคล