|
*-*...ถอนหญ้า...*-* | |||
เสียงเคาะประตูที่ดังผ่านแผ่นไม้มาพร้อมๆกับเสียงที่ดูเหมือนกับเป็นคำสั่งว่า "ตื่นนอนได้แล้วจะได้ช่วยกันทำงาน" เด็กน้อยคนหนึ่งตื่นขึ้นมาท่าทางงัวเงียสลึมสลือ มือจับผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงมาพับและตอบรับเสียงปลุกนั้น "อืม.....ตื่นแล้ว ได้ยินแล้ว" "นี่วันหยุดนะเนี่ย" เด็กน้อยบ่นกับตัวเอง "เดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปถอนหญ้าที่ไร่นะ" พ่อสั่งขณะที่ใช้ตะเกียบคีบเนื้อปลาให้ลูกชาย เด็กน้อยพยักหน้าตอบ และลงมือทานอาหารมื้อแรกของวัน หลังจากทานอาหารเสร็จ เด็กน้อยเดินไปหยิบหมวกและเสื้อแขนยาวมาสวมเพื่อกันแดด แล้ววิ่งออกไปหน้าบ้านกระโดดขึ้นซ้อนท้ายจักรยานโบราณสภาพเก่าโทรม บ่งบอกถึงอายุการใช้งานซึ่งมีพ่อเป็นผู้ขี่ ในระหว่างทางเด็กน้อยคุยกับพ่อตลอด เขาป้อนคำถามที่อยากรู้ ซึ่งบางครั้งดูเหมือนกับว่าผู้เป็นพ่อจะพยายามสอดแทรกให้แง่คิดตลอด โดยที่เด็กน้อยไม่รู้เนื้อรู้ตัว ไม่นานนักก็ถึงไร่ที่เขามีภาระกิจที่จะต้องทำ "ถอนหญ้า" ภาระกิจที่ได้รับมอบหมาย ซึ่งหญ้าเปรียบเสมือน"ศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่ " " เดี๋ยวเจ้าถอนแปลงนี้นะ " พ่อสั่งพร้อมกับชี้นิวไปที่แปลงผัก เด็กน้อยรับคำและลงมือถอนหญ้าออกจากแปลงผักทีละต้น ทีละต้น จนกระทั่งศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่หายไปจากแปลงผักจนหมดสิ้น " ไปพักกินน้ำที่ใต้ต้นมะม่วงก่อน....ปะ "เด็กน้อยรับคำพ่อแล้วเดินไปพัก "กลับมาเร็วๆ นะ ยังมีอีกแปลงหนึ่ง " เสียงพ่อสั่งตามหลังเด็กน้อย หลังจากได้พักกินน้ำพ่อได้ส่งจอบให้เด็กน้อยพร้อมกับพูดว่า" เอ้า...เอาไปถากหญ้า " เด็กน้อยรับจอบและตรงไปยังแปลงผักเพื่อทำภาระกิจต่อ ดูเหมือนกับว่าเด็กน้อยจะพึงพอใจกับการใช้จอบถากหญ้ามากกว่าการใช้มือถอน เหตุผลก็คือมันทำให้เขาสามารถทำงานได้รวดเร็ว ซึ่งไม่นานนักเขาก็จัดการกับศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่อย่างราบคาบ หลังจากที่ภาระกิจเสร็จสิ้นลงพ่อลูกก็พากันกลับบ้านระหว่างทางเด็กน้อยถาม " ทำไมไม่ให้ผมใช้จอบตั้งแต่แรกล่ะ ทั้งๆที่ทำงานได้เร็วกว่า" พ่อไม่ตอบ ได้แต่อมยิ้ม เก็บซ่อนคำตอบไว้เพียงผู้เดียวผ่านไป 1 สัปดาห์ พ่อได้พาเด็กน้อยกลับไปที่ไร่อีกสิ่งที่เด็กน้อยเห็นก็คือ แปลงที่ใช้มือถอน บัดนี้ไม่มีหญ้าให้เขาถอนเลยแม้แต่ต้นเดียว แต่... แปลงที่ใช้จอบถาก กลับมีต้นหญ้าปกคลุมเหมือนเดิม "ทำไมมันเป็นอย่างนั้นล่ะ " เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย ทั้งๆที่เขาได้จัดการมันหมดไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว พ่อตอบ" แปลงที่เจ้าใช้มือถอนน่ะเจ้าได้ถอนมันถึงรากถึงโคนส่วนแปลงที่เจ้าใช้จอบถากน่ะ เจ้าเพียงแต่ตัดเอาส่วนปลายของมันออกเท่านั้น มันยังคงมีส่วนที่ฝังลึกอยู่ในดินอีก มันก็เหมือนกับปัญหาต่างๆ ที่เราพบเจอนั่นแหละ ถ้าเราแก้ปัญหาที่ปลายเหตุโดยปล่อยสาเหตุของปัญหาไว้ ไม่นานนักปัญหานั้นก็จะกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้เจ้าอีก แต่ถ้าเราแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ มันอาจจะยากสักนิดแต่มันก็ทำให้ปัญหานั้นหมดไปได้ " เด็กน้อยยิ้มรับด้วยความเข้าใจ "จงหันหน้าสู้กับปัญหา.....อย่าท้อถอย" | |||
ผู้ตั้งกระทู้ น้ำเพชร :: วันที่ลงประกาศ 2008-05-31 12:06:17 IP : 118.174.74.122 |
กองพลทหารราบที่ 9 ค่ายสุรสีห์ ตำบลลาดหญ้า อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี 71190 , อีเมล : g6_surasri@hotmail.com , โทร. 034 - 589233 - 5 ต่อ 51470 |
Visitors : 791617 |